اينجا نبايد حرف دل را گوش كرد ،اي دوست!

 بايد چراغ عشق را خاموش كرد اي دوست!

   قانون شهر ما به جز رسم جدايي نيست!

باور بكن كس را ازاين قانون رهايي نيست!

    وقتي تو رفتي بي كسي را تازه فـهميدم!

       با رفتنت دلواپسی را تازه فهمیدم!

 بغضي غريب از جنس باران درگلويم ماند!

    ابري سترون قله هاي عشق را پوشاند!

    باد خزان پيچيد و دشت ياس پرپر شد!

   يك شاخه ي افسرده ي احساس پرپر شد!

    من ماندم و یک آسمان فانوس دلتنگی!

    در آتش دل زاده شد ققنوس دلتنگي!